De vogelfabriek speelt RAAF

Wow, fantastisch. Gisteravond ben ik hier naar toe geweest. Ik was best wel gespannen omdat het verhaal gaat over 3 jongeren aan de rand van de samenleving. Het verhaal is geïnspireerd op het nummer Black bird van Nina Simone. Ravian en zijn broer Rico leven op het dak van een parkeergargage en hebben daar hun eigen veilige wereldtje gecreëerd te samen met een nest raven, waar Ravian zich mee indentificeert. Maar wat gebeurd daarmee als er opeens een meisje op het dak staat. Een meisje dat maar vragen blijft stellen. En dan komt het moment dat de raven uitvliegen.  Ravian gespeeld door Egbert Jan Weber, lijdt aan het syndroom van Asperger. En de manier waarop dat wordt neergezet is ongelofelijk eng, zoals Piet het verwoordde, alsof je bij ons thuis bent geweest.   We hadden dan ook op voorhand al grootte behoefte om met Sanne Vogel (een multitalent van 24, en ongelofelijk aardig!!) te praten. En ja met een voorzetje van Tygo Gernandt,( waar we ook mee spraken en waar ik nog meer bewondering voor heb gekregen. Wat een super aardige kerel is dat! ) is dat gelukt. We spraken over het tot stand komen van het verhaal, de informatie en vooral ook over het ongelofelijke realisme, wat we zagen. We waren niet de eerste die hier mee kwamen, ook veel broertjes en zusjes van..... hebben haar verteld dat ze zoveel dingen herkende, en de jongen met wie ze ook gesproken had, en die zelf ook asperger heeft, bleek ook die avond in eindhoven aanwezig te zijn. Kortom een zeer enerverende avond, met af en toe een traan. Wil je dus een rauw en zeer goed toneelstuk zien, dan moet je hier echt naar toe gaan. Het loopt nog tot eind december in diverse theaters, en Sanne vertelde dat het volgend jaar verlengd gaat worden. Bedankt voor het lezen, groetjes Yvonne